Starsza kobieta w perłowym naszyjniku, czarno-białe zdjęcie
EUGENIA HUZAREK (1935 – 2020)
„Dobranoc Eugenio, lampę zgaś i zamknij książkę,
już nad głową wznosi się srebrne larum gwiazd…” Zbigniew Herbert
27 lutego 2020 r. w Koszalinie odeszła od nas była nauczycielka darłowskiego Liceum Ogólnokształcącego pani EUGENIA HUZAREK. Pracę w nowo otwartej szkole rozpoczęła w 1957 roku bezpośrednio po studiach w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. Przepracowała jako nauczycielka języka polskiego 30 lat kształcąc kilkadziesiąt roczników młodzieży. Otrzymała tytuł profesora szkoły średniej nadany przez Kuratorium Oświaty w Koszalinie. Była również moją polonistką. koleżanką z pracy, a później honorowym członkiem Stowarzyszenia Przyjaciół LO im. Stefana Żeromskiego.
Pani Profesor charakteryzowała się ogromną wrażliwością, uczuciowością, sentymentalizmem i romantyzmem. Uczniom przedstawiała się w sposób osobliwy; ” Jestem Eugenia Huzarek z domu Marchewka, matka trojga dzieci, bez pomocy domowej”. Znane też były typowe powiedzenia, np. ” choćby kocięta z nieba leciały ‘” musisz to zrobić, napisać, przeczytać, nauczyć się. Uwielbiała poezję, na lekcjach często mówiła o miłości.
Niezapomnianym przeżyciem dla Eugenii był uroczysty benefis poświęcony uczczeniu dorobku 30-lecia pracy zorganizowany z mojej inicjatywy 28 marca 1998 roku. W uroczystości udział wzięli absolwenci szkoły, którzy recytowali wiersze (Paweł Krakowiak- laureat konkursu ), śpiewali piosenki ulubionych wykonawców, np. Czesława Niemena. Namalowany został portret, na którym podpisali się wszyscy obecni na spotkaniu.
Właśnie na tę okoliczność został napisany wiersz ” Do Eugenii…”. Wiersz ten doskonale oddaje charakterystyczną, barwną postać lubianej przez uczniów nauczycielki. Autorką wiersza jest była uczennica Maria Pancewicz.
W imieniu Stowarzyszenia Przyjaciół Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego z wielkim smutkiem żegnam Panią Profesor wyrażając jednocześnie radość, że dane nam było spotkać Ciebie na naszej życiowej drodze. Geniu! Uśmiechałaś się pięknie. Mamy nadzieję, że gdzieś tam zastygając w bezruchu, zatrzymałaś ten uśmiech… pozostając w naszej pamięci.
Józefa Stańczak
Przewodnicząca Stowarzyszenia Wychowanków LO w Darłowie
