colagge 1 1024x679 kopia
Pamięci tych, którzy odeszli
Znani Darłowianie, którzy odeszli w 2022 roku.
Pelagia Rogacz zd. Merta
2 styczna 2022 roku, wieku 89 lat zmarła Pelagia Rogacz – pionier Ziemi Darłowskiej
Urodziła się 24.01. 1933 r. w Śląskich Kroczycach. Pochodziła z wieloletniej rodziny, na której utrzymanie pracował ojciec, nawet wyjeżdżając za granicę do Belgii. W 1943 roku został zastrzelony. Matka Pelagii nie mając wyjścia –zdecydowała się w raz z dziećmi wyjechać na tzw. Ziemie Odzyskane. W wieku 13-tu lat przybyła do Darłowa. Tu jej matka Józefa otrzymała 8-mio hektarowe gospodarstwo rolne wraz zabudowaniami przy ul. Nadbrzeżnej 1. które po czasie wraz ze swoim mężem nadal prowadziła. Tu urodziły się dzieci: Alina, Józef, Marian i Bożena.
Będąc na emeryturze Pelagia Rogacz wstąpiła do Klubu Pionierów Ziemi Darłowskiej.
Jarosław Struś
9 marca 2022 roku roku zmarł Jarosław Struś. Fotograf i były radny I kadencji Rady Miejskiej. Miał 60 lat.
Był członkiem darłowskiej fotogrupy PROFIL, która formalnie swój początek datowała na kwiecień 1980 roku. Jarosław Struś dołączył do niej w połowie lat 80′ jako wsparcie techniczne. Tam pod okiem Kazimierza Ziemlewskiego i Jacka Bernata zaczął poznawać tajniki fotografowania. Od 1989 roku prowadził już swój zakład fotofgraficzny, najpierw na ul. Rynkowej, a od 1995 roku na ul. Powstańców Warszawskich, gdzie mieściła się przedwojenna firma Rugenwalde Muhle.
Jarosław Struś był radnym pierwszej kadencji Rady Miejskiej. Wówczas miasto było połączone z gminą Darłowo i wybierano wspólną Miejsko – Gminą Radę Narodową. Z terenu miasta do rady weszło wtedy 19 radnych. Wszyscy z Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”.
Antoni Nagrabecki
18 marca 2022 roku zmarł Antoni Nagrabecki, były nauczyciel, wychowawca kilku pokoleń, dyrektor Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Darłowie w latach 1975 -1985.
Pracę pedagogiczną w Szkole Podstawowej nr 2 rozpoczął pod koniec lat 50-tych. Po oddaniu szkoły 1000- lecia w 1965 roku otrzymał propozycję kierowania w/w placówką.
Jednak po śmierci Gustawa Cichockiego jeszcze w tym samym roku rozpoczął pracę w Liceum Ogólnokształcącym w Darłowie jako nauczyciel geografii i zajęć praktyczno-technicznych. Jednocześnie kierował filią LO dla Pracujących. We wrześniu 1972 roku otrzymał tytuł profesora szkoły średniej nadany przez Kuratorium Oświaty w Koszalinie.
Mgr Antoni Nagrabecki był autorem trzech odczytów pedagogicznych i wielu artykułów w piśmie metodycznym. Jako nauczyciel – metodyk publikował propozycje wybranych lekcji geografii w fachowym poradniku metodycznym dla nauczycieli – dwumiesięcznych (Tatry,Pieniny). Napisał informator turystyczny dla wycieczek młodzieżowych o Darłowie i okolicy. Był inicjatorem-! organizatorem wzorcowej pracowni geograficznej w szkole. Sam niejednokrotnie przywoził eksponaty z wypraw zagranicznych w postaci minerałów i skał. Wyróżniony odznakami resortowymi i odznaczeniami państwowymi odszedł na emeryturę we wrześniu 1985 roku.
Marianna Piątkowska – więźniarka kilku obozów koncentracyjnych, lat 90, zmarła 30.03.2022 r.
Janina Kożuch
29.04.2022, w wieku 88 lat zmarła pionierka Ziemi Darłowskiej – Janina Kożuch zd. Woźniak
W 1945 roku Kuratorium Okręgu Szkolnego w Gdańsku podjęło decyzję o założeniu w Darłowie – Domu Dziecka. Przygotowanie przeznaczonych na ten cel budynków wymagało pokonania wielu trudności.
Pierwszymi wychowankami tej placówki były sieroty powojenne, obozowe dzieci zagubione, których rodziców poszukiwano przez Polski Czerwony Krzyż.
11 lutego 1946 roku przyjęto dzieci z Warszawy w wieku od 4 do 16 lat w liczbie 50-icu chłopców i 25 dziewczynek. 12-to letnia Janina Woźniak była wśród nich. Rodzice jej zginęli w Powstaniu Warszawskich. Kiedy runął ich rodzinny dom, ocalał tylko jeden narożnik i to uratowało życie dziewczynki.
Będąc wychowanką Domu Dziecka ukończyła szkołę podstawową, następnie średnią, gdzie zdobyła zawód.
Pierwszym zatrudnieniem była praca w PZZ-tach w charakterze laborantki, po czym jako pracownik umysłowy w PPiUR „KUTER”, skąd w 1990 roku przeszła na emeryturę. Mając więcej czasu na emeryturze przystąpiła między innymi do założenia Klubu Pionierów Ziemi Darłowskiej i przez cały ten okres od 1999 roku uczestniczyła w jego pracach – przewodniczyła Komisji Rewizyjnej
Barbara Stracewska
5 maja 2022 roku, w wieku 79 lat zmarła Barbara Stracewska
Darłowska brać nauczycielska ostatnimi laty, coraz częściej uczestniczy w ostatnim pożegnaniu koleżanek i kolegów po fachu.
Barbara Stracewska (nazwisko rodowe Pacek) urodziła się 22 lutego 1943 roku w Elżbietowie koło Lubartowa, w województwie lubelskim. Była siostrą Hanki, Eli i Ryśka. Po wojnie osiedliła się na Ziemiach Odzyskanych. Na mapie jej życia był także Luboń, Gubin, Brody, Lubsko, Tuchola, Czetowice, Budachów.
W Lubsku skończyła Liceum Pedagogiczne. W 1967, roku w Budachowie wzięła ślub z Tadeuszem. Zamieszkała w Darłowie. To tutaj Jej mąż – żołnierz Jednostki Wojskowej 1470 -pracował na wieży kontroli lotów, a Ona podjęła pracę w Szkole Podstawowej nr ł jako nauczycielka biologii i chemii. Cieszyła się sympatią i szacunkiem wychowanków.
Od 1967 roku była nauczycielem Szkoły Podstawowej nr 1 w Darłowie, uczyła biologii i chemii. Była oddanym i cenionym pracownikiem, o czym świadczy Złoty Krzyż Zasługi i liczne nagrody.
Zygmunt Jeż – ppor. , szlak bojowy I Armii Wojska Polskiego, lat 99, zmarł 5.08.2022 r.
Apolonia Szponar – więźniarka obozu na Majdanku, lat 84, zmarła 07.09.2022 r.
Andrzej Rachwalski
26 września 2022 roku w wieku 65 lat zmarł Andrzej Rachwalski, były radny Rady Miejskiej Darłowa w kadencji 1998-2002.
-Kochał Darłówko, kochał Darłowo, kochał Polskę. Kochał swoją żonę Krystynę, dzieci i wnuki. Kochał życie, jego smaki i smaczki… – pisze o darłowianinie Arkadiusz Klimowicz – Burmistrz Darłowa.
Andrzej Rachwalski jako młody człowiek związał się w 1980 z antykomunistyczną „Solidarnością”. Przez lata pisał o sporcie do lokalnych gazet. Publikował felietony w “Obserwatorze Lokalnym”, a także “Wiadomościach Darłowskich”, wcześniej w “Darłowiaku”. Był wielkim fanem sportu, a w szczególności piłki nożnej. Darłovia Darłowo była jego ukochanym klubem. W ostatnich latach był bardzo aktywny w social mediach.
– Choć bywał bardzo ostry w swoich sądach, tak naprawdę był Człowiekiem łagodnym, który nie skrzywdziłby nawet muchy… Przyjaźniliśmy się, nie tylko samorządowo i politycznie. Z dawnych dziecięcych czasów nazywałem go „Bigosem” i „Bigosikiem” a on lubił ten podwórkowy pseudonim. Będzie nam bardzo brakowało tego wielkiego Darłowiaka… – dodaje Burmistrz.
Sabina Łagocka
13 października 2022 roku, w wieku 85 lat zmarła Sabina Łagocka – wieloletnia prezes parafialnego oddziału Caritas diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej
27 lutego 2022 – minęło 27 lat od istnienia parafialnego oddziału Caritasu diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej.
Sabina Łagocka między innymi wraz ze Stanisławem Hołubem oraz z o. Januszem Jędryszkiem była jedną z założycielek darłowskiego Caritasu. Pełniła funkcję prezesa do roku 2020 r.
Nigdy nie odmówiła pomocy potrzebującym. To z jej inicjatywy powstała przy parafialna stołówka, na którą uczęszczało dwa razy w tygodniu regularnie ok. 46 osób.
Była inicjatorką powstania świetlicy dla dzieci, dzięki której rodzice mogli oddać swoje pociechy przekazując podopiecznych pod opiekę doświadczonych pedagogów.
Organizowała spotkania świąteczno-wigilijne dla osób potrzebujących w świetlicy środowiskowej
Pisała programy o wsparcie finansowe: o leki, rehabilitacje dla potrzebujących
Darłowo pamięta!
5 rocznica śmierci Janiny Góreckiej
Zmarła 11.11.2017 roku w 99 rocznicę odzyskania niepodległości, przez Polskę.
Janina – Leokadia Górecka dla przyjaciół Nina z domu Kamyszek urodziła się 7 lutego 1931 w Łuszczowie koło Lublina. Była córką Leona i Michaliny. Janina poznała młodego prawnika Zbysława Góreckiego w barze mlecznym przy ul. Zwycięstwa, w Koszalinie, gdzie niekiedy chodzili na śniadania.
On świeżo upieczony mgr prawa, wówczas pracował od 1952 r. w Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie jako aplikant. Ona w Wojewódzkiej Komisji Związków Zawodowych oraz w bankowości. Zbysław miał już za sobą udany debiut literacki, wydaną książkę pt. „Ekspedycja” i pisał następną powieść dla młodzieży „Przygody nad Rio Negro”. Mieli sporo wspólnych zainteresowań. Wkrótce się pobrali. Od roku 1953 Zbysław Górecki pracował w darłowskim „Kutrze”, jako radca prawny. Państwo Góreccy przeprowadzili się do Darłowa na Ogrodową 6 w roku 1956.
W czasach PRL-u była zawsze w opozycji. Będąc oczytaną erudytką dzieliła się swoim opozycyjnym doświadczeniem z grupą redagującą ulotki i nielegalną prasę „Oko” i „Ucho” w której byli m.in.: Arkadiusz Klimowicz, Cezary Łazarewicz Przemysław Gosiewski. Część tej prasy drukowano na Ogrodowej nr 6. Z tego tytułu Ninę nazywano „muzą darłowskich dziennikarzy”. U niej toczyły się wielogodzinne dysputy o naprawie Rzeczypospolitej niemal do ostatnich chwil życia. Janina Górecka będzie długo żyła w pamięci wielu ludzi!
Z okazji siedemdziesięciolecia polskiego Darłowa i 703. rocznicy drugiej lokacji miasta na Zamku Książąt Pomorskich odbyła się uroczysta sesja Rady Miejskiej. W trakcie sesji Janina Górecka została uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za działalność na rzecz demokracji w Polsce. W imieniu
Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego przekazał to wyjątkowe odznaczenie Stanisław Gawłowski.
Elżbieta Karlińska
To już trzeci rok od odejścia Śp. Elżbiety Karlińskiej, wieloletniego zastępcy burmistrza Darłowa, dalej sekretarza miasta i radnej Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego.
Elżbieta Karlińska miała 66 lat. Urodziła się w 1953 roku w Staroźrebach na Mazowszu. Od 1964 roku mieszkała w Darłowie. Przez 25 lat pracowała jako księgowa w miejscowym Przedsiębiorstwie Połowów i Usług Rybackich Kuter. W latach 1999-2002 była główną księgową w Zakładzie Opieki Zdrowotnej w Białogardzie. Od 2002 roku do swojej śmierci była związana z darłowskim samorządem. Przez 16 lat była zastępcą burmistrza miasta, od 2018 roku – sekretarzem miasta. W 2018 roku została radną Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego, gdzie była wiceprzewodniczącą Komisji Budżetu i Finansów.
2 rocznica śmierci
Edwarda Ziółkowskiego
29 marca 2020 r., pogrążeni w smutku przyjęliśmy przykrą informację o śmierci wieloletniego radnego Edwarda Ziółkowskiego.
Edward Ziółkowski urodził się 4 grudnia 1944 roku w Chełmnie Pomorskim, ale przez całe życie związany był z Darłowem. Od 1994 roku, tylko z jedną czteroletnią przerwą, był radnym Rady Miejskiej w Darłowie. Łącznie zatem w miejscowym samorządzie zasiadał przez sześć kadencji (1994-1998, 1998-2002, 2002-2006, 2010-2014, 2014-2018 i od roku 2018).
Pracował jako dyspozytor w Spółdzielni Kółek Rolniczych w Darłowie, później związany z Przedsiębiorstwem Połowów i Usług Rybackich „Kuter” w Darłowie, skąd przeszedł na emeryturę.
Znany z zaangażowania w sprawy lokalne, zawsze służył radą i podpowiedzią. To za sprawą radnego Ziółkowskiego w Darłowie m.in. powstał Rodzinny Park Rekreacji przy ul. R. Traugutta. Wierny kibic Darłovii Darłowo.
