Skip to content Skip to main navigation Skip to footer

Starszy mężczyzna w garniturze trzymający okulary

Pro Memoria

W piątek 20 marca 2020 roku dotarła do nas za pomocą Fecebooka smutna wiadomość od europosła Bartosza Arłukowicza, że po długiej i ciężkiej chorobie zmarł jego tata Zygmunt Arłukowicz. To wielka strata  dla miasta Darłowa i jego mieszkańców.

Zygmunt Arłukowicz syn Czesława i Heleny – urodził się  7 marca w roku 1945 dokładnie w dniu zdobycia  miasta Darłowa przez Armię Czerwoną  i Wojska Polskie w miejscowości Ust-Kamienogorsk w Kazachstanie. Po wojnie wraz z rodzicami przybył na Ziemie Odzyskane. Tu ukończył maturę i następnie Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, uzyskując tytuł magistra administracji.  Pracę zawodową rozpoczął w roku 1962 w administracji państwowej od stanowiska referenta poprzez sekretarza urzędu, zastępcę naczelnika miasta i gminy, aż do naczelnika miasta i gminy. W roku 1970 w Łobzie wziął ślub z żoną  Danutą.                                                                  

W Darłowie mieszkał od roku 1978. Po utworzeniu wspólnej Rady Narodowej dla miasta i gminy Darłowo 24 czerwca 1982 naczelnikiem miasta i gminy wybrano Jana Kubińskiego, a jego zastępcą został Zygmunt Arłukowicz.  Od 26 stycznia 1984 funkcję naczelnika miasta i gminy powierzono Zygmuntowi Arłukowiczowi. Pełnił ją do roku 1987. Rozwój i dobro mieszkańców Ziemi Darłowskiej zawsze leżały mu na sercu.                                 

Następnie został wiceprezesem Gminnej Spółdzielni Samopomoc  Chłopska i od roku 1990 prezesem zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej „Bałtyk” w Darłowie.  Dzięki jego osobistym staraniom została oddłużona darłowska Spółdzielnia Mieszkaniowa  Bałtyk.  W latach 1998 – 2002 był radnym Rady Miejskiej i przewodniczący komisji budżetu i finansów. Był też członkiem Rady Nadzorczej  Związku Rewizyjnego Spółdzielni Mieszkaniowych w Warszawie. Oprócz pracy zawodowej działał społecznie w Towarzystwie Przyjaciół Ziemi Darłowskiej. Zygmunt dla przyjaciół pisał wiersze, śpiewał i grał na gitarze przy ognisku. Po przejściu na emeryturę w  dalszym ciągu dzielił się swoją wiedzą i swymi doświadczeniami w spółdzielczości mieszkaniowej oraz w Radzie Nadzorczej Portu Morskiego w Darłowie. W roku 2015 przeniósł sie do Szczecina. Za działalność zawodową i publiczną  Prezydent RP uhonorował go w roku 2000 Krzyżem  Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.                        Z głębokim smutkiem i żalem żegnamy Cię zasłużony dla Ziemi darłowskiej  Druhu. Spoczywaj w spokoju. Cześć Jego Pamięci.

 Rodzinie i bliskim składamy najszczersze wyrazy współczucia. 

image_pdfPobierz stronę do PDF