W roku 1660, a więc 360 lat temu miały miejsce trzy wydarzenia związane z  Darłowem. Tego roku Darłowo po trzystu latach  przynależności opuściło  Hanzę i ustaliło własne opłaty portowe. Jednocześnie do zarządzania portem powołano Radę Portu. W tym roku zmarła  księżna Anna de Croy siostra Bogusława XIV, ostatnia pani darłowskiego zamku, która przebywała w nim przez 4 miesiące na przełomie lat 1656/57 podczas wojny północnej. Wówczas to król Polski  Jan Kazimierz wystawił księżnej dokument  „Alva gwardia”, w którym zapewniał bezpieczeństwo księżnej, miastu Darłowu i książęcej Domenie Darłowskiej.

W 1715 – Po obu stronach wejścia do Portu ustawiono stawy świetlne

28 lutego 1720 r. 300 lat temu władze Prus zlikwidowały samorządową autonomię miasta Darłowa.

31 maja 1840 r. 180 lat temu państwo Pruskie przejęło we władanie darłowski port

 W 1860– Ruszył nad Wieprzą pierwszy tartak o napędzie parowym o mocy 12 KM. Po późniejszej rozbudowie był to największy tartak w Rejencji koszalińskiej

 1 grudnia 1890 przeprowadzono spis ludności. Spis wykazał, że Darłowo bez Darłówka liczyło 5494 osoby w tym 2901 płci żeńskiej. W mieście mieszkało 799 dzieci   poniżej 6 lat i 910 dzieci w wieku od 6 do 14 lat

W 1885- U nasady wschodniego falochronu  wzniesiono stację pilotów i umieszczono na niej światła nawigacyjne. Taki był początek darłowskiej Latarni Morskiej  

 W 1895- czyli 125 lat temu wprowadzono pierwsze silniki do napędu kutrów

W roku 1900 czyli 120 lat temu  wybudowano Miejską Gazownię i rzeźnię. Darłowski młyn zamkowy był największy w rejencji koszalińskiej i zatrudniał 25 robotników.  W sylwestrowy wieczór w kościele Mariackim zabłysło światło elektryczne. Na przestrzeni roku 41 par zawarło kościelny związek małżeński, w tym 14 panien młodych bez wianka. Ochrzczono 211 dzieci. Zmarło 200 osób, w tym 104 płci męskiej.

W 1915 r. podczas I wojny światowej wprowadzono kartki na żywność: chleb, mleko, cukier, mąkę, masło. W tym czasie ryby morskie łowiło 38 darłowskich rybaków.

 W 1920  r. sto lat temu w Darłowie utworzono urząd pracy z uwagi na wielkie bezrobocie dochodzące do 50 %. Zimą tego roku władze miasta powołały Uniwersytet Ludowy.

W lipcu 1930 r. 90 lat temu otwarto w częściowo wyremontowanym zamku  Muzeum powiatowe. Pierwszym kustoszem został Karl Rosenow. W tym samym czasie w miejscowej stoczni rozpoczęto budowę drewnianych kutrów rybackich.

1935- Rozpoczęto w Darłówku zachodnim  budowę tajnego poligonu do testowania  super ciężkiej artylerii kolejowej.

 7 marca 1945 r. 75 lat temu po walkach z oddziałami Wehrmachtu i Krigsmarine  wojska radzieckie z udziałem Polaków zdobyły Darłowo i Darłówko.  Rok 1945 otworzył nową kartę w dziejach Darłowa. Po 637 latach te ziemie wróciły do Polski. Ostatnim władcą Królestwa Polskiego, któremu podlegała Ziemia Darłowska był Władysław Łokietek. Pod zarządem  brandenburskim i pruskim te ziemie były przez 290 lat.

 W 1950 r. Założono Miejski Klub Sportowy „Darłovia”. Pierwszym prezesem zarządu był Teodor Niedźwiedziński.

Ustawą sejmową zlikwidowano urzędy  starostów, burmistrzów, wójtów, a wprowadzono terenowe Rady Narodowe: gminne, miejskie, dzielnicowe, powiatowe i wojewódzkie Rady Narodowe. Organem wykonawczym Rady były jego Prezydia.

28 czerwca 1950 Sejm uchwalił utworzenie województwa koszalińskiego. Z dniem 1 stycznia 1999 prawie wszystkie tereny województwa koszalińskiego włączono do województwa zachodniopomorskiego.

28 października 1950. Przeprowadzono nie ekwiwalentną wymianę pieniędzy. Za 100 stare złote płacono 3  nowe złote. Równocześnie wprowadzono zakaz posiadania obcej waluty.

6 grudnia 1960 r. utworzono w Darłowie rejonowy oddział Zjednoczonego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów.

 27 maja 1990 odbyły się wybory do I kadencji samorządu terytorialnego. Pierwszym przewodniczący Rady Miejskiej wybrano Ireneusza Owsianego. Pierwszym burmistrzem Darłowa wybrano Andrzeja Lewandowskiego.

 26 lipca 1990 r. W Darłowie erygowano Parafię p.w. św. Gertrudy.